LEARNit Dictionary
waylay
verb
/weɪˈleɪ/
UK
/weɪˈleɪ/
US
1
to stop somebody who is going somewhere, especially in order to talk to them or attack them
در مسیر کسی را متوقف کردن, کمین کردن, در کمین نشستن, سد راه شدن, بر سر راه سبز شدن, حمله ناگهانی کردن, غافلگیر کردن