LEARNit Dictionary
rumble
verb
/ˈrʌmbl/
UK
/ˈrʌmbl/
US
1
to make a long deep sound or series of sounds
غرش کردن, صدای بم تولید کردن
2
to move slowly and heavily, making a rumbling sound
غرش کردن, صدای غرش دادن
tanks rumbling through the streets
The train rumbled nearer.
3
to discover the truth about somebody or what they are trying to hide
پی بردن به حقیقت, برملا کردن, فاش کردن, افشا کردن, کشف کردن
They knew they had been rumbled.
4
to fight against another gang
درگیری, نزاع, مبارزه, نزاع کردن, گلاویز شدن, زد و خورد, کتک‌کاری کردن, درگیر شدن, جنگ زدن, ستیز کردن, مبارزه کردن
noun
/ˈrʌmbl/
UK
/ˈrʌmbl/
US
1
a long deep sound or series of sounds
غرش, صدای بم
2
a fight in the street between two or more gangs
نزاع خیابانی, جنگ دسته‌ای, درگیری گروهی, نزاع میان اشرار