تفاوت کاربرد While و When + کاربرد و مثال

در زبان انگلیسی وقتی می‌خواهیم بگوییم همزمان با روی‌دادن یک اتفاق یا انجام یک کار، یک کار دیگر نیز انجام شده است، می‌توانیم از روش‌های مختلفی استفاده کنیم. اما یکی از مرسوم‌ترین راه‌ها استفاده از کلمات ربطی When (به‌معنای: زمانی که) و While (به‌معنای: در زمانی که) است. در این مقاله، کاربردها و تفاوت while و when را آموزش می‌دهیم. 

کاربرد While و When

این دو کلمه در زبان انگلیسی جزء حروف ربط (conjunctions) هستند. حروف ربط شامل کلمات یا ساختارهایی هستند که کاربردشان ارتباط‌دادن بخش‌های جمله به همدیگر است. واژه‌ی When یک کلمه‌ی ربط است که کارش ارتباط دادن جمله‌واره‌ها (Clauses) به یکدیگر است.

بعضی دیگر از کلمات ربط عبارت‌اند از:

• After
• Because
• Before
• Although
• If
• That
• Where
• While
• As soon as

کلمه‌ی While یکی دیگر از حروف ربط است اما از نوع متفاوتی به نام قید ربط یا  conjunctive adverb. کار قیدهای ربط هم ارتباط‌دادن بخش‌های مختلف جمله به همدیگر است با این تفاوت که ساختار گرامری آن‌ها قیدی است.

چند مورد دیگر از قیدهای ربط یا conjunctive adverbs:

• also
• consequently
• besides
• however
• then
• therefore
• moreover

پس تا اینجا یاد گرفتیم کاربرد While و When یکی است و آن ربط دادن بخش‌های مختلف جمله به همدیگر است.

مثلاً برای بیان ارتباط زمانی بین دو جمله‌ی زیر، از When استفاده می‌کنیم:

I saw her.

او را دیدم.

She was going toward the college library.

داشت به سمت کتابخانه‌ی دانشکده می‌رفت.

و ترکیب جملات به این شکل درمی‌آید:

When I saw her, she was going toward the college library.

وقتی او را دیدم، داشت به سمت کتابخانه‌ی دانشکده می‌رفت.

تفاوت While و When در زبان انگلیسی

اگرچه هر دو واژه‌ی When و While جزء حروف ربط هستند و کارشان بیان ارتباط زمانی بین بخش‌های مختلف جمله یا جلمه‌واره‌ها است،‌ اما این دو با هم تفاوت‌هایی هم دارند. مهم‌ترین تفاوت بین While و When این است که اگر ساختار گرامری یکی از دو جمله‌ای که بین آن دو ارتباط زمانی وجود دارد، استمراری (Continuous) بود، حتماً باید از While استفاده کرد. این راحت‌ترین و مهم‌ترین نقطه‌ی تفاوت When و While است.

چند تفاوت دیگر بین While و When که برخی منابع به آن اشاره کرده‌اند:

• When برای بیان اتفاقی است که یک بار و بدون استمرار روی داده است، اما While برای بیان یک همزمانی مستمر است با تأکید بر این استمرار.

مانند این دو مثال:

When I saw her, she closed her eyes.

وقتی او را دیدم، چشمانش را بست.

I saw her while she was closing her eyes.

او را دیدم در حالی که داشت چشمانش را می‌بست.

اگرچه در منابع مهمی هم این توضیحات آمده است  اما واقعیت این است که این توضیحات همیشه صدق نمی‌کنند.

به این مثال توجه کنید:

When I see her, I feel like I’m flying in the sky! 

وقتی او را می‌بینم، احساس می‌کنم دارم در آسمان پرواز می‌کنم!

اگر دقت کنید، با اینکه در این مثال از کلمه‌ی When استفاده شده است، اما مفهوم آن کاملاً به یک موضوع استمراری اشاره دارد، به موضوعی که مدام تکرار می‌شود.

پس به‌جای اینکه ما چندین تفاوت بی‌معنا و نه‌چندان درست برای کاربرد When و While ردیف کنیم، باید بگوییم تنها همان نکته‌ی گرامری است که باعث می‌شود از این دو کلمه در جایگاه‌های درستی استفاده کنید و الا در بیشتر موارد می‌توانید این دو را به‌جای هم استفاده کنید. 

• تنها جایی که استفاده از While ممنوع است جایی است که بعد از آن به‌جای یک فعل استمراری (Continuous) یک فعل ساده داشته باشیم که به یک رویداد یکباره اشاره کرده باشد و نه مستمر. مثال:

He yelled at me while I broke the glass. این مثال غلط است

He yelled at me when I broke the glass. 

او سرم داد زد وقتی لیوان را شکستم.

آنچه در مقاله While و When آموختیم:

با توجه به نکاتی که در این مقاله گفتیم، When و While تفاوت چندانی ندارند و می‌توان از هر کدام به‌جای هم استفاده کرد. فقط یکی دو مورد محدودیت استفاده وجود دارد که در مقاله به آن‌ها اشاره کردیم.

ممکن است در آموزش‌های دیگر، ببینید که تفاوت‌های زیادی برای این دو بیان کرده‌اند اما بسیاری از این تفاوت‌ها دقیق نیست و ارزش آموزشی هم ندارند!