آموزش کامل گرامر وجه التزامی (Subjunctive Mood ) در زبان انگلیسی:
در زبان انگلیسی افعال علاوه بر زمان (گذشته، حال، آینده) که نشان‌دهنده‌ی زمان رخ دادنشان است وجه نیز دارند که نشان‌دهنده‌ی حالت دستوری آنها و نحوه‌ی بیان عمل است. یکی از این وجه‌ها وجه التزامی است که در زبان رسمی کاربرد دارد. در این مقاله به آموزش گرامر وجه التزامی می‌پردازیم تا شما را در نوشتار رسمی صحیح راهنمایی کرده باشیم.
وجه فعل در انگلیسی چیست و چه انواعی دارد؟
پیش از آن که به تعریف وجه التزامی بپردازیم، خوب است بدانید اصلا وجه در انگلیسی چیست و چه انواعی دارد. وجه یا mood در انگلیسی به حالت دستوری فعل گفته می‌شود. در انگلیسی سه نوع وجه اصلی وجود دارد:
- وجه اخباری (indicative mood):
وجه اخباری برای بیان واقعیت‌ها، سوالات، و… استفاده می‌شود. این وجه پرکاربردترین وجه در زبان انگلیسی است و برای روایت کردن و بیان حقایق به کار می‌رود.
برای مثال:
Paris is a city.
پاریس یک شهر است.
Did you get my message?
آیا پیام من را دریافت کردی؟
- وجه دستوری (imperative mood):
وجه دستوری برای بیان دستور یا درخواست به کار می‌رود.
برای مثال:
Please sit down.
لطفا بنشین.
Open the door.
در را باز کن.
- وجه التزامی (subjunctive mood):
و اما وجه التزامی که موضوع اصلی این مقاله است برای بیان موقعیت‌های فرضی و غیرواقعی، آرزوها، پیشنهادها و درخواست‌ها به کار می‌رود. وجه التزامی در زبان انگلیسی نسبت به سایر زبان‌ها کمتر استفاده می‌شود، اما در نوشتار رسمی و در برخی عبارات خاص اهمیت دارد.
برای مثال:
I suggest that you be quiet.
پیشنهاد می‌کنم که ساکت باشی.
It’s vital that he arrive on time.
مهم است که او به موقع برسد.
If I were you, I would go to the doctor.
اگر جای تو بودم، به دکتر می‌رفتم.
وجه التزامی و اَشکال آن در انگلیسی
در قسمت قبل به تعریف وجه و انواع وجه از جمله وجه التزامی در انگلیسی پرداختیم. همانطور که گفتیم وجه التزامی معمولا برای اشاره به موقعیت‌های فرضی، آرزوها، پیشنهادها و درخواست‌ها به کار می‌رود. اما این وجه التزامی اشکال مختلفی دارد که هر کدام در موقعیت‌های خاص خود کاربرد دارند.
محتوای پیشنهادی: همه چیز درباره گرامر Gerund
مهم‌ترین اشکال وجه التزامی در انگلیسی عبارت‌اند از:
وجه التزامی حال یا present subjunctive
وجه التزامی حال برای بیان موقعیت‌ها یا کارهای آینده و حال و زمانی که الزامی وجود دارد یا توصیه‌ی جدی یا دستوری در میان است، استفاده می‌شود. ساختار این وجه التزامی شکل ساده‌ی فعل یا مصدر بدون to است. بنابراین فاعل جمله هر چه که باشد و حتی اگر سوم‌شخص مفرد هم باشد باز هم شکل ساده‌ی فعل به عنوان وجه التزامی به کار می‌رود.
به این مثال‌ها توجه کنید:
I suggest that he go to the doctor.
توصیه می‌کنم که او نزد پزشک برود.
They demanded that the manager apologize.
آنها خواستار شدند که مدیر عذرخواهی کند.
It is important that everyone be present.
مهم است که همه حضور داشته باشند.
همانطور که در این جملات مشاهده می‌کنید، وجه التزامی که در قسمت دوم جملات به کار رفته و در هر صورت و با وجود فاعل سوم‌شخص مفرد نیز به شکل ساده و بدون s استفاده شده است.
وجه التزامی گذشته یا past subjunctive
وجه التزامی در انگلیسی یک حالت دیگر هم دارد و آن وجه التزامی گذشته است. این وجه التزامی برای بیان آرزوها و خواسته‌های مربوط به گذشته و حال کاربرد دارد. توجه داشته باشید که وجه التزامی گذشته فعل be همواره و با هر فاعلی were است. لازم به ذکر است وجه التزامی گذشته نسبت به وجه التزامی حال در گفتار و مکالمه بیشتر کاربرد دارد.
به این مثال‌ها توجه کنید:
If I were you, I would study harder.
من اگر جای تو بودم بیشتر درس می‌خواندم.
She wishes she had more free time.
او آرزو می‌کند کاش وقت آزاد بیشتری داشت.
I wish I were taller.
کاش قدبلندتر بودم.
تفاوت وجه التزامی گذشته و زمان گذشته ساده
همانطور که در جملات بالا نیز مشخص است، وجه التزامی گذشته مشابه زمان گذشته ساده است اما با آن تفاوت دارد و سوالی که اینجا پیش می‌آید این است که چطور می‌شود تشخیص داد که فعلی گذشته ساده است یا وجه التزامی گذشته.
- یکی از راه‌های تشخیص این تفاوت این است که برای تمامی فاعل‌ها وجه التزامی گذشته were به کار می‌رود اما اگر زمان گذشته ساده باشد، برای فاعل‌های I, he, she, it فعل was استفاده می‌شود.
برای مثال:
I was at home yesterday.
من دیروز خانه بودم.
در اینجا I با فعل was استفاده شده که حالت استاندارد انگلیسی است پس was مربوط به زمان گذشته ساده است.
If I were you, I would take that job.
من اگر جای تو بودم آن شغل را قبول می‌کردم.
در اینجا I با فعل were به کار رفته که حالت استاندارد نبوده بنابراین وجه التزامی گذشته است.
- راه دیگر تشخیص این است که با توجه به بافت و معنای جمله متوجه شوید که وجه التزامی گذشته است یا زمان گذشته ساده؛ اگر جمله روایتی از یک اتفاق در زمان گذشته باشد، فعل موردنظر گذشته ساده است اما اگر جمله به یک آرزو، حسرت یا موقعیت غیرواقعی یا فرضی اشاره دارد، فعل موردنظر وجه التزامی گذشته است.
برای مثال:
I went to the store yesterday.
من دیروز به فروشگاه رفتم.
در اینجا went مربوط به زمان گذشته ساده است چرا که جمله به بیان روایتی واقعی از اتفاق دیروز پرداخته است.
If I went there, I would talk to him.
اگر می‌رفتم آنجا، با او صحبت می‌کردم.
در اینجا went وجه التزامی گذشته است چون به یک موقعیت فرضی اشاره کرده است.
نحوه‌ی منفی کردن وجه التزامی
تا اینجا متوجه شدید که وجه التزامی چیست و چه حالت‌هایی دارد. اما ممکن است برایتان سوال پیش بیاید که وجه التزامی را نیز می‌توان به صورت منفی به کار برد یا نه. پاسخ این سوال این است که بله وجه التزامی نیز شکل منفی دارد.
- اگر وجه التزامی حال باشد کافی است قبل از آن قید not قرار دهید.
مثال:
It is essential (that) they not be late.
واجب است که آنها دیر نکنند.
I suggest (that) he not go.
من توصیه می‌کنم که او نرود.
- اگر وجه التزامی گذشته باشد و فعل موردنظر to be باشد باید بعد از not و اگر to be نباشد باید قبل از آنdid not/didn’t اضافه کنید.
مثال:
I wish he weren’t here.
کاش او اینجا نبود.
He spoke as if he didn’t know the secret.
او طوری صحبت کرد که انگار راز را نمی‌دانست.
کاربردهای وجه التزامی در انگلیسی
همانطور که گفته شد وجه التزامی برای صحبت درباره‌ی موقعیت‌های فرضی، آرزوها، پیشنهادها و… به کار می‌رود اما برای اینکه برای اینکه بهتر بتوانید این وجه را در جمله تشخیص دهید با جزئیات بیشتری به کاربرد آن می‌پردازیم.
به طور خلاصه وجه التزامی در موارد زیر به کار می‌رود:
- بعد از برخی افعال
مهم‌ترین افعالی که وجه التزامی بعد از آنها به کار می‌رود عبارت‌اند از:
advise, insist, propose, require, ask, intend, recommend, suggest, demand, order, regret, urge, desire, prefer, request, and wish
برای مثال:
She demanded that we study hard.
او تقاضا کرد که ما سخت درس بخوانیم.
He requested that we arrive earlier tomorrow.
او درخواست که ما فردا زودتر برسیم.
- بعد از برخی اسامی
مهم‌ترین اسامی‌ای که وجه التزامی بعد از آنها به کار می‌رود عبارت‌اند از:
proposal, suggestion, requirement, request, recommendation, order, necessity, insistence, command
برای مثال:
The proposal that they cut costs was strongly opposed.
با این پیشنهاد که آنها هزینه‌ها را کاهش دهند به شدت مخالفت شد.
The recommendation that she take a break was surprising.
توصیه‌ی او به استراحت تعجب‌آور بود.
- بعد از برخی صفات
مهم‌ترین صفاتی که وجه التزامی بعد از آنها به کار می‌رود عبارت‌اند از:
imperative, necessary, urgent, eager, essential, important, vital, crucial, advisable
برای مثال:
It is important that she attend the conference.
مهم است که او در کنفرانس شرکت کند.
It is urgent that he submit the report immediately.
ضروری است که او فوراً گزارش را ارائه دهد.
- بعد از برخی عبارات:
as if, as though, if only, would rather
برای مثال:
He acts as if he were the boss of everyone.
او طوری رفتار می‌کند که انگار رئیس همه است.
If only I were taller, I could reach the top shelf
اگر قدبلندتر بودم می‌توانستم دستم را به قفسه بالایی برسانم.
سخن آخر
یادگیری زبان انگلیسی محدود به گفتار و مکالمه نیست و اگر بخواهید در مسیر یادگیری پیشروی کنید لازم است که نوشتار را نیز یاد بگیرید. یکی از مواردی که در نوشتار انگلیسی (البته نوشتار رسمی) کاربرد دارد وجه التزامی است؛ به همین دلیل در این مقاله گامی فراتر برداشتیم و گرامر وجه التزامی را آموزش دادیم. در همین راستا به شرح انواع وجه در انگلیسی، تعریف وجه التزامی، اشکال مختلف وجه التزامی، روش منفی کردن آن و نیز کاربردهای آن پرداختیم. از آن‌جایی که این مبحث رایج نبوده و کاربرد کمتری دارد، ممکن است یادگیری آن ابتدا برایتان دشوار باشد اما با تمرین مستمر می‌توانید آن را یاد گرفته و استفاده کنید. منتظر نظرات و پیشنهادات ارزشمند شما هستیم.
منابع
