آموزش جامع مصدر با To یا To-Infinitive در زبان انگلیسی
اگر می‌خواهید زبان انگلیسی را روان و طبیعی صحبت کنید، باید با یکی از پرکاربردترین ساختارهای آن یعنی مصدر با to یا to- infinitive آشنا باشید. این مبحث نه‌تنها در مکالمات روزمره، بلکه در متون رسمی، مقالات علمی و آزمون‌هایی مانند آیلتس (IELTS) و تافل (TOEFL) نیز به‌شدت اهمیت دارد.
خیلی از زبان‌آموزان وقتی برای اولین بار با مصدر با to روبه‌رو می‌شوند، آن را فقط یک نکته گرامری ساده تصور می‌کنند. اما حقیقت این است که to-infinitive کاربردهای زیادی دارد و در موقعیت‌های گوناگون به‌کار می‌رود. اگر آن را به‌خوبی یاد بگیرید، می‌توانید جملات دقیق‌تر، حرفه‌ای‌تر و طبیعی‌تری بسازید.
در این مقاله به‌صورت گام‌به‌گام یاد می‌گیرید مصدر با to چیست، چه کاربردهایی دارد، چه تفاوتی با مصدر ساده و gerund دارد، و با مثال‌های متنوع این مبحث را کاملاً در ذهن‌تان تثبیت خواهید کرد.
مصدر با To یا To-Infinitive چیست؟
مصدر یا infinitive ساده‌ترین و پایه‌ای‌ترین شکل فعل در زبان انگلیسی است. این شکل فعل زمان و شخص خاصی ندارد و معمولاً در دیکشنری‌ها هم به همین صورت نوشته می‌شود. وقتی قبل از فعل، to قرار بگیرد، به آن مصدر با to (to-infinitive) می‌گوییم.
مثال‌ها:
to eat → خوردن
to go → رفتن
to read → خواندن
to study → درس خواندن
مصدر با to می‌تواند مانند یک اسم در جمله عمل کند (مثلاً به‌عنوان فاعل یا مفعول)، و همچنین در نقش‌های دیگری مثل متمم بعد از صفت یا قید برای بیان هدف به‌کار رود.
چرا مصدر با to مهم است؟
- بدون یادگیری مصدر با to (to-infinitive) نمی‌توانید حتی جملات ساده و روزمره‌ای مثل «می‌خواهم بخوابم» یا «او تصمیم گرفت برود» را به‌درستی بیان کنید.
- بیش از ۱۰۰ فعل پرکاربرد انگلیسی وجود دارد که همیشه بعد از آنها مصدر با to می‌آید و تسلط روی آنها برای روان صحبت کردن ضروری است.
در آزمون‌های بین‌المللی مانند IELTS و TOEFL معمولاً سوالات چندگزینه‌ای روی تفاوت مصدر با to وgerund (فعل+ing ) طراحی می‌شوند؛ بنابراین یادگیری این مبحث برای موفقیت در امتحان‌ها اهمیت زیادی دارد.
کاربردهای مصدر با To در انگلیسی
1. بعد از افعال خاص
بسیاری از افعال در انگلیسی به‌طور پیش‌فرض بعد از خودشان مصدر با to لازم دارند. این افعال را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد:
الف) افعال مربوط به تمایل و خواسته و نیاز
want → I want to eat pizza. (می‌خواهم پیتزا بخورم.)
need → You need to study more. (تو باید بیشتر درس بخوانی.)
ب) افعال مربوط به تصمیم و برنامه
decide → She decided to leave early. (او تصمیم گرفت زودتر برود.)
plan → We plan to buy a new car. (ما قصد داریم یک ماشین جدید بخریم.)
ج) افعال مربوط به امید و آرزو
hope → They hope to travel soon. (آنها امیدوارند به‌زودی سفر کنند.)
expect → I expect to pass the exam. (انتظار دارم امتحان را پاس کنم.)
د) افعال مربوط به تلاش
try → He tried to open the door. (او تلاش کرد در را باز کند.)
learn → She is learning to play the piano. (او در حال یادگیری پیانو زدن است.)
2. برای بیان هدف و قصد (Purpose)
یکی از پرکاربردترین نقش‌های مصدر با to این است که دلیل یا هدف انجام یک کار را نشان بدهد. در فارسی معمولاً از «تا» یا «برای اینکه» استفاده می‌کنیم.
مثال‌ها:
I study hard to pass the exam.
(سخت درس می‌خوانم تا امتحان را پاس کنم.)
She went to the store to buy some milk.
(او به فروشگاه رفت تا شیر بخرد.)
He left early to catch the bus.
(او زودتر رفت تا اتوبوس را بگیرد.)
این کاربرد در مکالمه روزانه خیلی رایج است.
3. بعد از صفت‌ها (Adjectives)
وقتی بخواهیم یک نظر یا احساس را با یک صفت بیان کنیم، اغلب بعد از آن مصدر با to می‌آید.
مثال‌ها:
It’s important to be honest.
(صادق بودن مهم است.)
I’m happy to see you.
(خوشحالم که تو را می‌بینم.)
She was surprised to hear the news.
(او از شنیدن خبر شگفت‌زده شد.)
4. بعد از اسم‌ها (Nouns)
گاهی یک اسم نیاز به توضیح دارد و این توضیح با مصدر با to می‌آید.
مثال‌ها:
I have a lot of homework to do.
(من تکالیف زیادی برای انجام دادن دارم.)
She needs a friend to talk to.
(او به دوستی نیاز دارد که با او صحبت کند.)
We need something to eat.
(ما به چیزی برای خوردن نیاز داریم.)
5. بعد از کلمات Whدار
وقتی با کلمات Whدار مثل what, how, where, when, which چیزی را توضیح می‌دهیم، معمولاً بعدش to-infinitive می‌آید.
مثال‌ها:
I don’t know what to say.
(نمی‌دانم چه بگویم.)
Can you show me how to use this app?
(می‌توانی به من نشان بدهی چطور این اپلیکیشن را استفاده کنم؟)
Tell me where to go.
(به من بگو کجا بروم.)
6. در ساختار too و enough
وقتی می‌خواهیم بگوییم چیزی بیش از حد یا به اندازه کافی است، از مصدر با to استفاده می‌کنیم.
مثال‌ها:
He is too young to drive.
(او برای رانندگی کردن خیلی جوان است.)
She is tall enough to play basketball.
(او به‌اندازه کافی قدبلند است که بسکتبال بازی کند.)
The box is too heavy to carry.
(این جعبه برای حمل کردن خیلی سنگین است.)
تفاوت مصدر با To و مصدر ساده (Bare Infinitive)
گاهی در زبان انگلیسی باید بعد از بعضی افعال یا ساختارها از مصدر ساده (bare infinitive) استفاده کنیم؛ یعنی فعل بدون to. این موضوع یکی از رایج‌ترین نقاط گیج‌کننده برای زبان‌آموزان است، چون آنها عادت دارند همیشه برای مصدر، to بگذارند. در حالی که انگلیسی قانونی ثابت ندارد و بسته به فعل یا ساختار، گاهی باید از مصدر با to و گاهی از مصدر ساده استفاده کرد. به‌ویژه بعد از افعال کمکی (modal verbs) مثل can, must, should, may, will و … همیشه مصدر ساده می‌آید.
مثلاً:
✅ She can play the piano. → (او می‌تواند پیانو بزند.)
❌ She can to play the piano.
همین تفاوت ساده باعث می‌شود خیلی از زبان‌آموزان جملات اشتباه بسازند. بنابراین برای تسلط پیدا کردن باید لیست افعالی که با مصدر ساده می‌آیند را بشناسید و مدام تمرین کنید.
تفاوت مصدر با To و Gerund (Verb + ing)
یکی از مهم‌ترین چالش‌ها برای زبان‌آموزان، انتخاب بین مصدر با to وGerund است. در نگاه اول ممکن است این دو به لحاظ کاربردی شبیه به‌نظر برسند، اما در واقع تفاوت‌های معنایی و کاربردی مهمی دارند.
- Gerund بیشتر برای بیان علاقه، عادت یا تجربه کلی استفاده می‌شود.
✅ I enjoy reading books.
(من از کتاب خواندن لذت می‌برم.)
✅ Swimming is healthy.
(شنا کردن برای سلامتی مفید است.)
در اینجا Gerund یا فعل با ing مثل یک اسم (noun) عمل می‌کند و بیشتر روی عمل کلی یا فعالیت عمومی تأکید دارد.
- مصدر با to بیشتر برای بیان هدف، نیت یا انتخاب خاص به‌کار می‌رود.
✅ I want to read this book.
(می‌خواهم این کتاب را بخوانم.)
✅ She decided to study medicine.
(او تصمیم گرفت پزشکی بخواند.)
در اینجا مصدر با to نشان‌دهنده‌ی قصد و نیت در یک موقعیت خاص است.
- برخی افعال می‌توانند هم با Gerund بیایند و هم با To-infinitive، اما معنی متفاوتی دارند.
I like to play football. → (اشاره به انتخاب یا موقعیت خاص: مثلاً همین حالا بازی کردن)
I like playing football. → (اشاره به علاقه کلی: فوتبال بازی کردن را دوست دارم)
She stopped to drink water. → (او ایستاد تا آب بخورد.)
She stopped drinking water. → (او آب خوردن را متوقف کرد.)
لیست افعال پرکاربرد با مصدر To
یکی از مهم‌ترین مراحل یادگیری مصدر با to آشنایی با افعالی است که همیشه بعد از خودشان این ساختار را می‌گیرند. این افعال بسیار پرتکرار هستند و در مکالمه و نوشتار روزمره نقش اساسی دارند. اگر این لیست را بشناسید و تمرین کنید، می‌توانید جملات طبیعی‌تر بسازید و از اشتباهات رایج زبان‌آموزان دوری کنید.
✅ افعال مربوط به تمایل و خواسته (Desire & Want)
- want
- wish
- would like
- would love
✅ افعال مربوط به نیاز و ضرورت (Need & Requirement)
- need
- have
- ought (نیمه-modal)
✅ افعال مربوط به امید و انتظار (Hope & Expectation)
- hope
- expect
- intend
- promise
✅ افعال مربوط به تصمیم‌گیری و برنامه (Decision & Plan)
- decide
- plan
- agree
- refuse
✅ افعال مربوط به تلاش و شروع (Attempt & Begin)
- try
- attempt
- learn
- fail
- manage
- start
- begin
✅ افعال مربوط به پیشنهاد و رضایت (Offer & Consent)
- offer
- agree
- consent
سخن آخر
مصدر باto یکی از کلیدی‌ترین مباحث زبان انگلیسی است که دانستن آن برای هر زبان‌آموزی ضروری است. این ساختار در ظاهر ساده به نظر می‌رسد، اما کاربردهای متنوعی دارد و در موقعیت‌های زیادی دیده می‌شود؛ از مکالمه‌های روزمره گرفته تا نوشتار رسمی و آزمون‌هایی مثل IELTS و TOEFL.
برای اینکه این موضوع را بهتر درک کنید، کافی است مثال‌ها را مرور کنید و هر روز چند جمله با مصدر با to بسازید. تکرار و تمرین مداوم باعث می‌شود این ساختار در ذهن‌تان تثبیت شود و بتوانید بدون فکر کردن اضافی، از آن در صحبت‌ها و نوشته‌های خود استفاده کنید.
به یاد داشته باشید که یادگیری زبان یک فرآیند تدریجی است. اگر امروز با to-infinitive شروع کنید و قدم‌به‌قدم آن را تمرین کنید، خیلی زود جملات روان‌تر و طبیعی‌تری خواهید ساخت و اعتمادبه‌نفس بیشتری در استفاده از انگلیسی به دست می‌آورید.
